Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Παραγωγός…



(Του ΑΘΡ, από το ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ που κυκλοφορεί)
  Μια έννοια, που κατάντησε φευγάτο όνειρο για την άεργη, γραφειοκρατούμενη και γραφειοκυριαρχούμενη, συνταξιούχα και παρακμιακή δανειοτρεφόμενη πατρίδα μας, τα τελευταία 30 χρόνια και με κορύφωση, τη τελευταία δεκαετία.
  
  Και φυσικά, στον ορισμό του παραγωγού, δεν περιέχονται μόνο ο βιομήχανος, ο βιοτέχνης, ο τεχνίτης, ο εργάτης, ο αγρότης. Αλλά κι ο δάσκαλος, ο γιατρός, ο μηχανικός, ο νομικός, ο ηθοποιός, ο ποιητής, που παράγουν άυλη, αλλά χρησιμότατη παραγωγή.
  Εκείνος που σίγουρα δεν είναι παραγωγός, είναι αυτός που …σκοτώνει μύγες, στο γραφείο ενός λαβύρινθου του κρατικού μινώταυρου.
  Εκείνος που «πουλάει αέρα» στον ιδιωτικό τομέα, ο μεταπράτης της «αρπαχτής», ο μεγαλοσχήμονας επιστήμονας, ο αεριτζής, ο επώνυμος διασκεδαστής που έχει πίσω του στημένη βιομηχανία προβολής τα κονέ της διαπλοκής, της λαμογιάς και των κυκλωμάτων των ΜΜΕ.
  Παραγωγός ήταν ο Θεοχαράκης, που πριν 30 χρόνια στο Βόλο, συναρμολογούσε Γιαπωνέζικα NISSAN.
  Παραγωγός ήταν τα ναυπηγεία μας σε Νεώριο και Σκαραμαγκά, τα λιπάσματα μας, η Βιομηχανία Ζάχαρης, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, με τα ασύγκριτα ατσαλόβεργα της που άντεξαν τις πολυκατοικίες μας στους σεισμούς.
  Το ’80 στη Σαλονίκη, φτιάχνονταν αυτοκίνητα με μηχανή DCV.
  Χιλιάδες βιοτεχνίες ρουχάδικων, παπουτσάδικων, επιπλάδικων, ηλεκτρικών συσκευών, φαρμάκων, δίναν δουλειά, βγάζαν προϊόντα, ευημερούσαν άνθρωποι και αριθμοί, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.
  Ραφτάδικα, παπουτσάδικα, σιδεράδικα, μαραγκοί, κτίστες, χρυσοχέρηδες μάστοροι, χρησιμότατοι και παραγωγικοί, συντηρούσαν σπίτια και οικογένειες, χωρίς το άγχος σήμερα της κατάσχεσης του σπιτιού σου, ή της ανεργίας.
  Παραγωγός είναι ο μικροαγρότης, που φέρνει στη λαϊκή του τόπου του φρεσκοκομμένο μαϊντανό, αντίδια, ζουμερά μήλα και βουνίσια κάστανα.
  Αυτός, που παράγει κρεμμύδια, σκόρδα, πατάτες. Χάρηκα που είδα πρόσφατα σε Σούπερ Μάρκετ της πόλης μας, συσκευασμένα σκόρδα Νέας Βύσσας Έβρου. Είχαμε κάνει απαραίτητο άρτυμα του φαγητού μας, τα σκόρδα Κίνας…
  Κι επειδή πολύ φοβάμαι ότι αν δεν συνέλθουμε, θα πίνουμε σύντομα εμφιαλωμένο νερό απ’ τον Κίτρινο ποταμό της Κίνας, συνεχίζω, μ’ ένα διδακτικό παραμυθάκι, το …παραλήρημα μου…
  Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα μυρμήγκι, που απ’ το χάραμα μέχρι το βράδυ, όπως κι όλα τα μυρμήγκια του κόσμου, ολημερίς, αγόγγυστα κι αδιαμαρτύρητα, δούλευε ασταμάτητα.
  Ο Βασιλιάς, στο βασίλειο των ζώων, το συνετό λιοντάρι, που πρόσεξε την εργατικότητα του μυρμηγκιού, σκέφτηκε ότι αν όριζε κάποιον συντονιστή κι υπεύθυνο γι’ αυτόν τον ακούραστο εργατάκο, θ’ ανέβαζε τη παραγωγικότητα του.
  Ο προσληφθείς λοιπόν και πολυσπουδαγμένος συντονιστής, με εμπεριστατωμένη κι εμβριθή οικονομική ανάλυση προς τον προϊστάμενο του Βασιλιά, του εξήγησε ότι για την αύξηση της παραγωγικότητας του μυρμηγκιού, ήταν απαραίτητος ένας διοικητικός μηχανισμός και εκ των ουκ άνευ, μια προβολή και διαφήμιση της παραγωγής της επιχείρησης, που πλέον θ’ αποκτούσε μεγαλύτερη εμβέλεια, κύρος και παραγωγικότητα.
  Σε συνέχεια, κι αφού εμπλουτίζονταν τα γραφεία της επιχείρησης με ικανά διοικητικά στελέχη, κρίθηκε απαραίτητο κι η πρόσληψη οικονομικού υπεύθυνου και γνώστη των τραπεζικών και των επενδυτικών προγραμμάτων, της σύγχρονης οικονομίας. Δομημένα ομόλογα και τέτοια…
  Σε σύντομο διάστημα, η φορτωμένη επιχείρηση, με όλο και πιο φαινομενικά απαραίτητο διοικητικό προσωπικό, παρουσίασε παθητικό και οικονομική δυσπραγία.
  Με νέα εμβριθή οικονομική ανάλυση – πρόταση προς τον Βασιλιά, συστήθηκε η περικοπή του μισθού του μυρμηγκιού, γιατί, τα ανταγωνιστικά μυρμήγκια άλλων περιοχών, είχαν χαμηλότερη αμοιβή.
  Κι επειδή, ούτε κι αυτό το μέτρο σύντομα αποδείχθηκε σωτήριο, με νέα σοβαρότερη αυτή τη φορά οικονομική ανάλυση, στηριζόμενη στους νόμους της οικονομικής επιστήμης, προτάθηκαν απολύσεις προσωπικού.
  Φυσικά, όπως θα καταλαβαίνετε, αυτές άρχισαν απ’ αυτόν που ήταν πιο έξω απ’ τη διοίκηση.
  Απέλυσαν πρώτο – πρώτο, το μυρμήγκι!!!
  Τώρα πλέον, η θαυμαστή αυτή επιχείρηση, με τους σοφούς της, συντηρείται με δάνεια τραπεζικά.
  Για πόσο; Για όσο θα τη δένουν οι δανειστές της με νέα μνημόνια εξόφλησης των δανείων της.
  Για όσο χρόνο θα είναι απών ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ, το μυρμήγκι. Αυτός, που απ’ το «πουθενά» φτιάχνει χρήσιμο προϊόν.
  Αυτός, που δίνει αξία στο ευτελές.
  Αυτός, που ξεκίνησε με εργαλείο τη πέτρα, κι έφτασε να στέλνει οχήματα στον αχανή ουρανό.
  Αυτός, που ανέβασε το βιοτικό μας επίπεδο, κι απ’ την αλλοτινή τριτοκοσμική – πειναλέα Ελλάδα, την έφτιαξε μια αξιοπρεπή Ευρωπαϊκή – Βαλκανική χώρα, στηριγμένη στα πόδια και τις δυνάμεις της και στο πανάξιο ανθρώπινο δυναμικό της.
  Το μέτρο χάθηκε –όπως στο παραμύθι μας- με το πληθωρικά παρεχόμενο δέλεαρ – Ευρωπαϊκό «καρότο» των επιδοτήσεων, του σκληρού Ευρώ, των απεριόριστων κι ανέλεγκτων δανείων, κρατικών και ιδιωτικών.
  Αυτά, που μας έκαναν να μην βλέπουμε την αποσάθρωση του παραγωγικού μας ιστού (βιομηχανία – βιοτεχνία – μικρός αγρότης), σε συνθήκες ανοικτών συνόρων στα προϊόντα, κι αμείλικτου ανταγωνισμού.
  Όταν το καταλάβαμε και ξυπνήσαμε απ’ το πλούσιο πάρτι με τις σαμπάνιες, είχαμε φάτσα – κάρτα τη ξινή – στυφή – παγωμένη μουτσούνα του ιεροεξεταστή Σόϊμπλε Σαβοναρόλα, να μας δικάζει για την ελαφρότητα μας και να μας επιβάλει την «Ασκητική ζωή» και τη «πυρά της ματαιοδοξίας» (Βικιπαίδια – λήμα Σαβοναρόλα).
  Κι αυτά, περισσότερο σαν τιμωρία παρά σαν θεραπεία, απ’ την οικονομική μας καταβαράθρωση.
  Τώρα, αυτοί που προκάλεσαν την απόλυση του μυρμηγκιού – παραγωγού, λανσάρονται σαν μεσσίες που θα μας βγάλουν απ’ την κατρακύλα που μας έριξαν…
  Έλεος πια!!!

1 σχόλιο:

  1. Σαν χώρα μας χρειαζόταν αυτό που συνέβη από την 21η Απριλίου 2010 μέχρι σήμερα Μόνο που φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε λεφτά ν αγοράσουμε ούτε τούρνες ούτε τσιρόνια ούτε γριβάδια Κι αυτά τα αγαθά του Θεού γίναν πολυτέλεια.

    τραχανά όσπρια τσούτσκες τζουμπερίνγκες με "χαμηλά λιπαρά" πατάτες βραστές και κρεμύδια αίντε και λίγο πόντς για ξεμούδιασμα εντάχθηκαν στο ημερήσιο διαιτολόγιο μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η εποικοδομητική κριτική και οι εναλλακτικές προτάσεις - απόψεις είναι απαραίτητες και ευπρόσδεκτες, ειδικά όταν το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή ιδεών.
Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους και η ευθύνη (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Κάθε υβριστικό, προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο, θα διαγράφεται όποτε εντοπίζεται από την ομάδα διαχείρισης.
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου.